Słynne akty do zobaczenia na żywo w Krakowie. Wystawa „Łempicka” już 9 września
W Muzeum Narodowym w Krakowie pokazane zostanie ponad trzydzieści obrazów Tamary Łempickiej pochodzących z muzeów i zbiorów prywatnych w Europie i Stanach Zjednoczonych. Wybór ten pozwoli na prześledzenie twórczości artystki od lat dwudziestych do pięćdziesiątych. Na wystawie pokazane zostaną także fotograficzne portrety Łempickiej wykonane przez wybitnych fotografów. Będzie to doskonała okazja do konfrontacji autokreacji Łempickiej przed obiektywem z jej wizją malarską. Wystawa będzie dostępna w dniach 9 września 2022 – 12 stycznia 2023.
Wystawa Tamary Łempickiej w Krakowie
Tamara Łempicka to jedna z najpopularniejszych artystek tworzących w stylu art déco. Narodził się on w latach 20. XX wieku i charakteryzował się geometrycznymi motywami, symetrią i odważnym łączeniem kolorów. Inspirację czerpał z kubizmu i futuryzmu.
Obrazy Łempickiej, uderzające widza od pierwszego spojrzenia charakterystycznym stylem, kryją w swoim „manieryzmie” zmysł obserwacji świata i ludzi. Głównie poprzez portrety Łempicka stworzyła galerię opowiadającą o dekadenckim świecie pomiędzy wojnami światowymi – „szalonych” latach dwudziestych i trzydziestych oraz świecie hollywoodzkich gwiazd w latach czterdziestych i pięćdziesiątych – napisali organizatorzy wsystawy.
Kim była Tamara Łempicka?
Artystka przyszła na świat 16 maja 1898 jako Tamara Maria Górska. Pochodziła z zamożnej rodziny, która zagwarantowała jej solidne wykształcenie. Od małego otaczała się światem elit, chłonąc jego estetykę i spojrzenie na życie. W 1916 roku wyszła za mąż za Tadeusza Łempickiego i wyemigrowała z nim do Paryża. Tamara Łempicka podjęła studia w paryskiej Academie Ranson, gdzie pod okiem Maurice'a Denisa szkoliła swój warsztat malarski. Zafascynowana sztuką renesansu, podróżowała do Włoch, by studiować dzieła dawnych mistrzów.
W swoim stylu malarskim stosowała mnóstwo brył geometrycznych, manieryczne formy postaci i żywe, świetliste barwy. Idealnie wstrzeliła się w modny wtedy styl art déco, stając się z czasem najpopularniejszą i najbardziej rozchwytywaną malarką. Zrobiła oszałamiającą karierę w Polsce i za granicą. Ponoć w pewnym momencie życia malowała po kilkanaście godzin dziennie, a jej obrazy zdobiły posiadłości arystokratów i bogatych przemysłowców.
Krytycy malarstwa nie zawsze byli przychylni Łempickiej. Nazywali jej malarstwo perwersyjnym, nieskładnym, na granicy kiczu czy grzechu. To przysparzało Tamarze jeszcze większej ilości zwolenników zafascynowanych jej obrazami oraz nią samą. Tamara na swoich płótnach przedstawiała nowoczesne kobiety, emancypantki XX wieku. Artystka doskonale oddała klimat i znamiona tamtej epoki na swoich płótnach.
Również jej życie prywatne budziło wiele kontrowersji. Spekulowano o jej romansach, nie tylko z mężczyznami. W 1927 roku rozwiodła się z mężem, a w 1934 wyszła ponownie za mąż za zamożnego barona Raoula Kuffnera. Wraz z mężem wyemigrowali do Stanów Zjednoczonych. Tam Łempicka nadal rozwijała swoją karierę, portretując gwiazdy Hollywood i zarabiając olbrzymie pieniądze. Po wojnie próbowała malować w innym stylu, jednak nie odnosiła już takich sukcesów. Po śmierci drugiego męża przeniosła się do Meksyku, gdzie zmarła w 1980 roku.
Po śmierci Tamary jej rodzina dba o popularyzację jej sztuki. Wystawa w Muzeum Narodowym w Krakowie powstała we współpracy z prawnuczką artystki, panią Marisą de Łempicką. Dzięki niej możliwe stało się pozyskanie dzieł oraz materiałów archiwalnych z kolekcji prywatnych.